ΣΑΡΡΗΣ: Τους... έκοψε τον αέρα!
«Ποτέ λεφτά η ΕΠΟ για τα ερασιτεχνικά σωματεία» τόνισε ο πρόεδρος της ΕΠΟ- «Στείρα» περιγραφή, θεωρητικολογίες και ευχολόγια, η ομιλία του. – Είδε... αξιοποίηση του Euro 2004!
*
«Στήριξη της ΕΠΟ στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τα σωματεία», ήταν το καθολικό αίτημα της κερκυραϊκής ποδοσφαιρικής κοινωνίας (δια μικροφώνου ή μη, επισήμως ή μη) προς τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Γιώργο Σαρρή, με αφορμή τη σημερινή (Παρασκευή, 7/2) παρουσία του στο νησί για την 5η Γιορτή του Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου της ΕΠΣΚ. Αλλά η (τουλάχιστον, ειλικρινής) απάντηση του επικεφαλής της Ομοσπονδίας, μάλλον έκοψε απότομα τα... πόδια!
«Υποσχέσεις δεν μπορώ να δώσω, δεν είμαι πολιτικός. Ούτε έχω μάθει να λέω ψέματα», τόνισε κατ’ αρχήν, ο κ. Σαρρής, πριν περάσει στο... παρασύνθημα: «Άκουσα κι εδώ κι από ανθρώπους που είναι θεσμικοί και κατέχουν το άθλημα, να ζητούν η ΕΠΟ να επιχορηγήσει τα σωματεία. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: να δώσει η ΕΠΟ λεφτά για τα ερασιτεχνικά σωματεία, αυτό δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Ούτε θεσμικά, ούτε μ’ άλλους τρόπους. Η υποχρέωση είναι μόνο της Πολιτείας. Η ΕΠΟ δίνει αγώνα για τη δική της επιβίωση και την επιβίωση των Ενώσεων...».
«Υπάρχουν τρόποι, δεν υπάρχει θέληση...»
Επί της ουσίας, τα μόνα... «προς βοήθεια», που κατέθεσε ο κ. Σαρρής, ήταν ένα πρόγραμμα «που σύντομα θα φέρουμε και στις Ενώσεις», «κάποιοι τρόποι, που είπα πριν και στο ΔΣ της ΕΠΣΚ, με τους οποίους μπορούμε να εξασφαλίσουμε χρήματα και στις Ενώσεις και στα σωματεία».
Προσθέτοντας, πάντως, ότι, ακόμη και ως προς αυτά, «πρέπει να διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε, αλλά πρέπει να έχουμε και τη συμπαράσταση της Πολιτείας. Αλλά με τις σημερινές συνθήκες το βλέπω λίγο δύσκολο. Στο οικονομικό, μόνο υποσχέσεις παίρνουμε και τίποτε άλλο». Ή, όπως τόνισε αλλού, «υπάρχουν τρόποι, αλλά δεν υπάρχει θέληση».
Η σούμα; Επί της ουσίας, στάχτη! Παραδοχή αδυναμίας και από εκεί και πέρα, τίποτα σαφές, τίποτα συγκεκριμένο, χειροπιαστό, αλλά αοριστίες, θεωρητικολογίες, ευχολόγια («εμείς θα είμαστε κοντά στις Ενώσεις, ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν οικονομική αυτοτέλεια...»), ρίψη του συνόλου ευθυνών και υποχρεώσεων στην Πολιτεία, αλλά... don’t miss your hope! To «πώς;», αδιευκρίνιστο. Πάντως, το... ηρωικό «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε και θα πιέσουμε προς πάσα κατεύθυνση –ίσως, δε, να ήρθε η ώρα να πιέσουμε και με κινητοποιήσεις- ώστε να επιχορηγηθούν, επιτέλους, τα ερασιτεχνικά σωματεία», μάλλον δεν έκανε τους ανθρώπους των ομάδων μας να... κοιμηθούν πιο ήσυχοι!
Περιέγραψε τα... γνωστά!
Είναι χαρακτηριστικό πως, από το σύνολο των είπε ο κ. Σαρρής στην ομιλία του, ένα γερό «κομμάτι» εξαντλήθηκε στη στείρα περιγραφή του (προ πολλού) γνωστού τοις πάσι, ζοφερού σκηνικού στο ερασιτεχνικό ποδοσφαίρου (αν μη τι άλλο, από τον πρόεδρο της ΕΠΟ, περίμενες κάτι περισσότερο). «Ξέρω πολύ καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν Ενώσεις, όπως η ΕΠΣΚ», τόνισε.
«Ξέρω τον πόνο των σωματείων. Είμαστε καινούργια διοίκηση, αναλάβαμε πριν από 1,5 χρόνο, σε συνθήκες που δεν είναι καλές γενικότερα για τη χώρα. Δυστυχώς, το ποδόσφαιρο έχει αφεθεί τα τελευταία χρόνια στην τύχη του. Είναι συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας η επιχορήγηση του αθλητισμού και ειδικότερα του ερασιτεχνικού. Τα σωματεία έχουν να πάρουν επιχορήγηση πάρα πολλά χρόνια. Και οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Η ΕΠΟ έχει να πάρει από το 2004. Στις Ομοσπονδίες γενικότερα, δε, άρχισαν να δίνονται από το 2009 και σταδιακά μειώνονται. Εμείς από το 2009 φύγαμε από τις επιχορηγήσεις του κράτους και είπαμε πως ό,τι αναλογεί στο ποδόσφαιρο θα το παίρνουν οι Ενώσεις. Και φθάσαμε φέτος, αυτό το ποσό να έχει φθάσει στις 850.000 ευρώ. Για όλο το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δηλαδή, η επιχορήγηση της Πολιτείας είναι 850.000 ευρώ!».
«Μηδενιστές όσοι λένε ότι δεν αξιοποιήθηκε το 2004!»
Το «κλου»; Η άποψή του ότι η εκτίμηση πολλών (σ.σ. για την ακρίβεια, πάρα πολλών) πως η κατάκτηση του Euro του 2004 έμεινε αναξιοποίητη για το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι εσφαλμένη! «Κάποιοι που μηδενίζουν τα πάντα, λένε ότι δεν εκμεταλλευτήκαμε την επιτυχία του 2004. Κάνουν λάθος. Αυτή η επιτυχία και όσες ήλθαν στη συνέχεια, (πλην του Μουντιάλ του 2006), με την Ελλάδα να μετέχει σε όλες τις τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων, τουλάχιστον δείχνει ότι υπήρξε μία πρόοδος» είπε.
Και συνέχισε: «Αυτές οι επιτυχίες φέρνουν και χρήματα στην Ελλάδα. Στην Ομοσπονδία. Τη συντηρούν και μαζί και τις Ενώσεις. Χωρίς να επιβαρύνουμε δεκάρα τον κρατικό προϋπολογισμό. Σε έναν, λοιπόν, βαθμό, θεωρώ ότι η επιτυχία του 2004, αξιοποιήθηκε. Θα μπορούσε, ακόμη περισσότερο, θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε και να οργανώσουμε πολλά περισσότερα...». Αλλά αξιοποιήθηκε... Κυρίες, κύριοι, καλό σας βράδυ...
ΠΗΓΗ:http://www.corfusports.gr
Υ.Γ. Καλώς Πρόεδρε, λεφτά δεν υπάρχουν . Κάτι άλλο που μπορεί να βοηθήσει τα σωματεία; Μια δυο δωρεάν διαιτησίες ας πούμε, ταμείο αρωγής ποδοσφαιριστών;
Πάντα για τη Χίο μιλάμε γιατί αλλού αυτά και άλλα πολλά γίνονται.
Καλό Σ/Κ σε όλους.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 14:21
Επειδή εδώ λέμε και τα κακά και τα καλά δεν μπορούμε να μην πούμε ένα μεγάλο μπράβο στον Πρόεδρο για την παρακάτω κίνηση:
ΕΠΣΚ: 5.000 ευρώ από την ΕΠΟ, για τον Παναγιώτη!
Η είδηση της Γιορτής του Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου, ήταν η δέσμευση Σαρρή για οικονομική βοήθεια στον αγώνα του μικρού από την Ομοσπονδία (κατόπιν σχετικής «πρόσκλησης» της ΕΠΣΚ).
Υπήρξε ίσως, η πιο ουσιαστική «είδηση» εκ των όσων, είτε «βγήκαν», είτε... φλέρταραν με τον όρο, στη σημερινή Γιορτή του Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου της ΕΠΣΚ, στην Ιόνιο Ακαδημία, παρουσία (και) του προέδρου της ΕΠΟ, Γιώργου Σαρρή.
Ο λόγος για τη δημόσια δέσμευση του προέδρου της Ομοσπονδίας, περί παροχής, μέσω της ΕΠΣΚ, ποσού 5.000 ευρώ, για τη στήριξη του μικρού Παναγιώτη Γεωργοτά και του αγώνα ζωής που συνεχίζει να δίνει, υπό τη σταθερή «αιγίδα» (και) της ευρύτερης ποδοσφαιρικής, αλλά κι εν γένει, της αθλητικής κοινωνίας του νησιού.
Το θέμα, στο πλαίσιο της εκδήλωσης, έφερε στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΕΠΣΚ, Ανδρέας Προβατάς, ζητώντας, δια βήματος, από τον κ. Σαρρή (επικαλούμενος, μάλιστα, και την ιατρική του ιδιότητα), να παράσχει τη δική της έμπρακτη βοήθεια προς το παλικάρι. Με τον επικεφαλής της ΕΠΟ να κάνει την... αποκάλυψη λίγο αργότερα, στη δική του ομιλία, υπό το θερμό χειροκρότημα του συνόλου των παρισταμένων.